In memoriam M.
Tot ons grote verdriet begon het nieuwe jaar met een persoonlijk bericht van M. dat ze ervoor gekozen had om 2019 niet meer mee te maken. Ze was lange tijd ziek, maar nog altijd actief voor de Stichting HoutrookVrij.
Medewerkers van de Stichting HoutrookVrij zullen haar wezenlijke bijdrage aan de opbouw van de stichting missen, vooral haar levendigheid, gevoel voor humor, onafhankelijke geest en messcherpe analyses. Met haar samenvattingen van wetenschappelijke rapporten legde ze mede de basis van wat steeds meer ook een kennisinstituut over houtrook wordt.
Voorbeelden van haar gedegen kennis en haar zeldzame taalvaardigheid, herkenbaar aan de vloeiende volzinnen met perfecte interpuncties, zijn op de website terug te vinden. M. was onze digitale vraagbaak. Of ze nu op vakantie was of thuis, er kwam onveranderlijk een gedegen antwoord, waar zichtbaar veel tijd in gestoken was en waaraan veel zoekwerk op internet aan vooraf was gegaan.
Het bestuur dankt veel aan haar waardevolle strategische adviezen, tot voor kort nog, die mede de weg vormden voor waar de stichting nu staat. Ondanks haar gevoel voor humor was ze niet altijd optimistisch. Vertragingstactieken, mooie woorden zonder daden, onjuiste feiten, haar kritische geest prikte dat allemaal feilloos door. Maar toch was er volgens haar vooruitgang geboekt: in haar afscheidsbrief meldt ze dat ‘houtrook… inmiddels wel op de kaart staat.’
Dat er nog veel werk aan de winkel is voor bestuur en medewerkers illustreert deze geanonimiseerde ‘In memoriam’. Het is niet altijd veilig om bekend te staan als een anti-houtrookstrijder.
Bestuur en medewerkers Stichting HoutrookVrij
(De nabestaanden van M. hebben gevraagd de identiteit van M. niet bekend te maken. Dat respecteren wij.)
